Hasan Oğuz 1956 Elazığ-Keban doğumlu. Keban'da başladığı ilk ve orta öğretim süreci İstanbul Pertevniyal Lisesi'nden mezun oluşuyla son buldu. İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi'nin son sınıfında öğrenciyken 12 Eylül'ün gelişi okuldan atılmasına neden oldu. 12 Eylül sonrasında, aradığını, TDKP (Türkiye Devrimci Komünist Partisi) davasında gıyabında yargılanan Oğuz, bu yıllar boyunca İstanbul, İzmir ve Adana'da işçiler arasında devrimci çalışmalarını aksatmadan sürdürdü. Bu süreçte devrimci kişiliğini kazandığını belirten yazar, 1986'da geçici bir görevle yurtdışına çıktı. Mültecileşmenşn yarattığı yıkım en üst noktada seyrederken 1988'de yeniden Türkiye'ye dönmeyi tercih etti.

''Yurtdışında yaşamak; gerek ülkemiz sosyalist hareketi, gerekse uluslararsı sosyalist hareket açısından sorunlara merkezden bakarak mercek altına yatırmak için olağanüstü önemde bir alandı.'' diyen Oğuz, ilk defa kişisel düzeyde devrimci bir krizle karı karşıya geldiğini belirtiyor. Yazar o günleri şöyle anlatıyor; ''Eğer bu dönemden çıkış yollarını bilmesek ve başaracak azmimiz olmasaydı devrimci kişiliğimizi yeniden üretmeyi de başaramazdık. Nitekim sayısız yoldaşımız bu şekilde heder oldu. Bundan kaçınmanın yolu ülkeye dönmekti ve ben de bunu yaptım.''

Hasan Oğuz 1990'da belediyede çalışmaya başladı. Kamu emekçilerinin yoğun örgütlenme sürecine girdiği ardarda eylemlerin geliştiği bu günlerde Tüm-Bel-Sen'in kurucu üyüsei oldu. Sendikanın I. Nolu Şube Bakanlığını yaptı. Aynı dönemde çeşitli gazete ve dergilere yazmaya başladı. Yazıları nedeniyle çeşitli cezalara çarptırılan Oğuz, '1980 sonrası İşçi Hareketi'nde Durum' ve 'Erguvan Renginde Çelik' adlı ilk kitabını o koşullarda yazdı. İşçi sınıfının mücadelesi önündeki önemli sorunların başında, teorinin yeniden üretilmemesi olduğuna inanan Oğuz, bu çalışmasıyla işçi sınıfının içinde bulunduğumuz yüzyılda da devrimci bir sınıf olarak tarih sahnesindeki yerini koruduğunun altını bir kez daha çiziyor.

Evli ve iki çocuk babası yazar, Almanya'da taksi şoförlüğü yapmaktadır.