Yatılı okulda kurulan bağları, orada yaşanan maceraları hepimiz ya yaşamışızdır ya da yakınlarımızdan duymuşuzdur. Yıllar sonrasında bile asla kopmayan, hep o günleri arayan, birbirini merak eden ve kollayan insanlar olarak karşımıza çıkarlar. Hamid’in Öyküsü de tam olarak bu bağları, okul yıllarının yarı haylaz, yarı ciddi ama büyümekte olan gençlerini anlatıyor. Günümüzden biraz uzak bir zamanda geçen hikâyemiz aynı zamanda dönem koşullarının bir resmini önümüze koyuyor.

Yıllar sonra bir otel balkonunda tesadüfi bir karşılaşma ile Hamid’in hikâyesi ortaya dökülüyor. Hamid Anadolu insanını iliklerimize kadar hissetmemizi sağlayan, hayalleri, geleceğe dair planları daima kendisini ve doğup büyüdüğü toprakların bir adım ötesine geçmek üzerine kurulu bir karakter. Basketbola büyük ilgisi olmasına rağmen maalesef yeteneği yok. Hamid’in yer yer sevimli ve takdire şayan çabaları, matematik, fen gibi sayısal derslerde olan başarısı tam olarak kendini aşmaya çalışan genç bir adam profili olarak karşımıza çıkıyor.

Hikâyemiz Hamid’in hiç ummadığı bir anda sessiz bir hüzünle, arkadaşları ile vedalaşmaya bile fırsat bulamadan yatılı okuldan ayrılmasıyla karanlıkta kalıyor. Bu kayıp zaman yıllar sonra gerçekleşen karşılaşma ve geceler boyu süren konuşmalarla ortaya çıkıyor.

Biraz büyüme, biraz kabullenme ve belki de biraz kendini bulma öyküsü Hamid’in öyküsü. Yuva bildikleri okullarındaki son yıllarının ve hayata atılmaya az bir zaman kalmasının öyküsü. Peki, leylekler gerçekten yuvaya döndü mü?

Müge Okur