çirkin

çirkin

Scala Yayıncılık

21.00

<p>Hüzünden beslenerek yaşayan bu adam, bir yandan<br />da derinliği olmayan hüzünlerin kemiren, parçalayan<br />etkisinden kendini korumak için çeyrek asırdır hatıra<br />yaşamaktan imtina etmişti. Sadece bir hüznün hakkı<br />verilirse ömür boyu yeter düşüncesi, daha fazla hatıranın<br />ucube hazlarına düşmekten alıkoyuyordu onu. Diğer<br />türlü, yaşamasını imkânsız kılan ağlama nöbetlerinde<br />kaybolması kaçınılmazdı. Ona göre gerçek haz, fevkalade<br />bir “an”ın damıtılarak umut ve beklenti gibi kirletici<br />bütün unsurların hafıza imbiğinde buharlaştırılması<br />yoluyla saf hüznün elde edilmesiydi. Gelecek belirsiz, riskli<br />ve telaşlı zaman dilimiydi. Zaten yaşanmış ve yaşanacak<br />en mükemmel “an”a sahip olmuştu. İhtimal hesabına<br />göre gerçekleşmesi neredeyse imkânsız bir yüzde ile vuku<br />bulmuştu bu mükemmellik. Gelecekteki vasat bir an için<br />canhıraş gayret göstermek, zamanın tuzağına düşüp<br />yaşlanarak ölmek demek değil miydi?</p>